"Trzeba zawsze starać się na własną miarę. Nie chodzi o to, czy coś jest wielkie, czy małe"

Amnis

Aktualnie brak, otwarty na propozycje

Płeć: Basior | Wiek: 4 lata | Rasa: Wilk | 
Ranga: Albadio |  Profesja: Rekrut | Poziom: 1 (1143/3.000 PD) | 

KONTAKT: | [GMAIL] dandeelion.sunrise@gmail.com | [DISCORD] dandelion6868
Autor:  ART NALEŻY DO WŁAŚCICIELA POSTACIA

OSOBOWOŚĆ I ZAINTERESOWANIA

W wyniku jego wyglądu można go uznać za osobnika, który nie stroni od walki i może mieć dziki temperament. Amnis jednak często milczy i jedynie spogląda na rozmówcę, przez co sprawia wrażenie kogoś zimnego oraz zdystansowanego, co nie jest prawdą, jego zachowanie wynika to z tego, że... Jest nieśmiały. Potrzebuje czasu, by przyzwyczaić się, co za tym idzie, poczuć się bardziej swobodnie i otworzyć się do innych. Nie jest on fanem nagłych i drastycznych zmian, ponieważ odnajduje komfort w stałości. Często nie wie jak zacząć czy podtrzymać konwersację, aby nie doprowadzić do tej niezręcznej ciszy, w szczególności z tymi, których nie zna jeszcze dobrze. Gdy basior otworzy się, okazuje się, że jest personą przyjemną do przebywania z. Jest mocno empatyczny i wyjątkowo czuły, można by powiedzieć, że jest wilkiem o miękkim sercu, choć nie pozwoli na siebie zbytnio naskoczyć, posiada własne zdanie oraz opinię, których dość mocno się trzyma. Ma tendencje, by szybko przywiązywać się do tych, którzy są wokół niego. Mimo wszystko jest on raczej introwertyczny i jest w stanie przesiedzieć w ciszy sporo czasu, choć w towarzystwie szczeniąt trochę rozluźnia się i zachowuje się jak taki “fajny wujek”, lubi przebywać w ich towarzystwie, więc robiłby za dobrą niańkę. Amnis często jednak kieruje się swoimi emocjami, nie podchodząc do sprawy bardziej logicznie, jest typem, który rusza za “głosem serca”, jak wiele osób lubi mawiać. Basior nie lubi także pozostawać bezczynny, woli sobie znaleźć jakieś zajęcie, nie chce się czuć jak kula u nogi dla watahy. Trochę za łatwo się też denerwuje, przez co traci na śmiałości i zaczyna się wycofywać z konwersacji, często okazuje to przez nerwowe ruchy ogona i kładzenie uszu;

Znaki szczególne:

~ Basiora można łatwo rozpoznać dzięki jego bliznom: posiada je na pysku, pod lewym okiem i na lewej łapie;

~ wyróżnia go również poszarpane prawe ucho oraz to, że kuleje on na swoją prawą łapę;

Ciekawostki: 

~ Lubi noce, a w szczególności nocne niebo, w takich sceneriach posiada wiele przyjemnych wspomnień;

~ Nie lubi głośnych dźwięków, zwyczajna preferencje;

~ Amnis nie lubi też lodu, w szczególności, gdy musi się po nim przemieszczać, to nie takie łatwe kulejąc na łapę!

~ Obawia się również ponownej utraty bliskich, zwłaszcza po tym, jak stracił rodzinę raz, nie potrafi sobie wyobrazić przeżycia tego ponownie;

~ Obawia się również ognia, od zawsze odnajdywał w nim coś niepokojącego;

~ Jego imię oznacza potok;

~ Choć faktycznie, kuleje na łapę, dostosował się do tego i nauczył się z tym żyć, choć początkowo miał trudności, dziś jest w stanie robić tyle samo co w pełni sprawny wilk;

APARYCJA

Wzrost: 119 x 160 (122 cm bez ogona)  | Waga: 74 kg | Sylwetka: Masywna |

Amnis to basior o dość mocnej i barczystej budowie. Jego futro ma kolor ciemnobrązowy, w ciepłym odcieniu, jest ono miękkie, grube i puszyste. Na pysku, przy oczach, uszach, brzuchu ogonie i łapach ma jaśniejsze oznaczenia, wyraźnie wyróżniające się na tle ciemnego futra. Tęczówki basiora mają odcień jasnego błękitu. Niefortunnie basior jest dość mocno obliźniony, w tym na prawej łapie, na którą kuleje.i. Na jego pysku znajdują się dwie długie blizny, a pod lewym okiem na nie wielką szramę. Prawe ucho basiora zostało poszarpane. Nie wyróżnia się on szczególnie;

POWIĄZANIA

Partner/ka: Aktualnie wolny, wcześniej posiadał narzeczoną, jednak zmarła ona, zanim zdążyli się poślubić. Nie jest pewny czy jest jeszcze gotowy na ponowne wejście w związek, jednak kto wie. Interesują go i wadery i basiory, posiada jednak większą preferencję do płci przeciwnej;
Potomstwo: TPosiadał dwójkę młodych, niefortunnie jeden z nich urodził się martwy, drugi zmarł krótko po porodzie.. Kiedyś chciałby ponownie posiadać młode, swoje lub adoptowane, ale nie sądzi, że to jeszcze dobry czas, by znów o tym myśleć;

Powiązania: 

[Eiden] i [Terra] - rodzice basiora, członkowie niewielkiej grupy wilków, która pomieszkuje na terenach wschodnich, od zawsze był bliżej z matką, odkąd pamięta, była dość chorowita, Amnis bardzo żałuje, że nie zdołał jej zapamiętać jako wadery o wyjątkowo silnym charakterze i pięknym uśmiechu. Od zawsze spędzał dużo czasu z matką, dlatego jej odejście bardzo go dotknęło i pozbierał się dopiero po dłuższym czasie;

[Ezer] - młodszy brat z jednego miotu, nie jest pewny czy żyje, nie posiada z nim kontaktu, ponieważ Amnis wcześniej opuścił grupę, z którą podróżowali. W porównaniu do swojego starszego brata, Ezer był kimś porywczym, agresywniejszym, choć jednocześnie dużo bardziej otwartym i śmielszym;

Historia: 

Amnis urodził się gdzieś na północnym wschodzie, był najstarszym z miotu trzech szczeniąt, choć jedno niefortunnie nie przeżyło ze względu na to, że było zbyt słabe. Jego dzieciństwo nie należało do złych, posiadał wszystko, czego potrzebował, a rodzice poświęcali sporo czasu i jemu i bratu. Jednak, gdy on i jego brat weszli w wiek nastoletni, w wyniku choroby jego matka zmarła. Dla młodego wilka był to szok, w końcu pierwszy raz w życiu stracił dla siebie ważną osobę.

Kilka miesięcy po odejściu jego matki, w okolicy miejsca, gdzie przebywała grupa wilków, z której pochodzi, tymczasowo, na postój, pozostała grupa wędrownych wilków. On i jego młodszy brat wyjątkowo się tym zainteresowali, i zdecydowali się do nich dołączyć. Ich ojciec respektował ich decyzję i, jako że byli już dorośli, nie zatrzymywał swoich synów.

W wieku 3 lat, czyli blisko rok, od kiedy Amnis i jego brat podróżowali z wędrowną grupą. Poznał swoją przyszłą partnerkę, Silven, pół wilczycę pół lisicę, którą spotkali na jednym z postoi, w grupie składającej z 2 wilków pół-krwi (w tym Silven) i 4 innych psowatych. Pomiędzy Silven i Amnisem coś od razu coś między nimi zaiskrzyło. Zdecydował się on pozostać w osadzie. Jego brat natomiast zdenerwował się, gdy dowiedział się, że Amnis zostaje, rozumiejąc to, jako że jego brat go porzuca. Doszło do bójki, której pamiątką dla Amnisa jest blizna pod okiem. Zostali rozdzieleni przez starszego basiora z grupy wędrowców. Amnis próbował pogodzić się z bratem, jednak ten nie chciał go słuchać. Nie pogodzili się.

Nie minęło dużo czasu, zanim Amnis i Silven zostali parą. Nie trzeba było też długo czekać, na to, jak ogłosili, że spodziewają się szczeniąt, pomimo tego, że Silven nigdy nie była zbyt dobrego zdrowia, zdecydowali się zaryzykować.

W końcu nadszedł dzień porodu, nastąpił on przedwcześnie. Starsza wadera zdecydowała się pomóc. Niespodziewanie, grupa wilków, twierdzących, że znajdują się na ich terenie, zaatakowała. Najstarszy basior w grupie próbował z nimi porozmawiać, ale grupa młodych basiorów nie wysłuchała go i podeszła do tematu agresywnie, rozpoczęła się walka, pozostali członkowie grupy zdolni do walki przyłączyli się do starszego basiora. Amnis wiedział, że musi pomóc. Pozostawił starszą waderę i narzeczoną i pomógł przyjaciołom. Walka w większości przypadków była nierówna, większość walczyła dwóch na jednego. Wilk został powierzchownie zraniony, przerwano mu ucho, ale swojego dotychczasowego oponenta pokonał. W ostatniej wręcz chwili zauważył, jak jeden z basiorów zbliżał się do miejsca, gdzie Silven rodziła, rzucił wręcz przerażona spojrzenie na towarzyszy, jednak oni od razu zrozumieli, że Amnis nie może zostawić bezbronnych wader na pewną śmierć. Przybył on prawie za późno, starsza wadera została już zaatakowana, dlatego też zwrócił on jak najszybciej uwagę wrogiego wilka. Był to basior nawet większy od niego, walka zajęła dość sporo czasu, młody wilk przypłacił to raną na łapie, której nigdy do końca nie uleczył i będzie kuleć na nią do końca życia. Jednak pokonał przeciwnika i zdecydował się pozostać z ukochaną.

Już po tym, gdy na świat przyszedł pierwszy maluch, słaby i wątły, Silven zaczynała mocno słabnąć, po narodzinach drugiego szczeniaka, martwego, Silven straciła przytomność, Amnis nie wiedział, że wkrótce po tym wadera umrze. Spędził u jej boku całą noc, doskonale pamięta tę zimową noc i jak desperacko przytulał ukochaną. Tej nocy nie zmrużył on oka, patrząc czy ona i szczeniak wciąż oddychaj, był wstrząśnięty, bał się utraty ukochanej i młodego, nie wiedział, co ma robić. Oboje odeszli w podobnym czasie, pozostawiając basiora samotnie. Amnis obwinia się, że mógłby coś zmienić, a tego nie zrobił, z tyłu głowy posiada myśli, że śmierć ukochanej jest całkowicie jego winą.

Gdy rany Amnisa zaleczyły się, zdecydował się on opuścić grupę, nie był w stanie przebywać w tamtej okolicy dłużej. Choć żałował tego, że pozostawia swoich przyjaciół, zdecydował, że będzie to lepsza opcja. Basior długo podróżował, aż w końcu przybył tu;

MAGIA

Uzdolnienia magiczne: Tak;
Żywioł: Woda | Natura;
Zdolności: 
[ Kontrola pnączy] ~ Amnis jest w stanie kontrolować pnącza, w swojej okolicy (do około 4m od niego), może jedynie kontrolować pnącza nie ścięte, połączone do korzeni, przy ich pomocy jest w stanie, chociażby unieruchomić zdobycz czy przeciwnika. Wytrzymałość pnączy pozostaje jednak na normalnym poziomie;

[ Leczenie wodą] ~ Choć Amnis jest w stanie zaleczyć jedynie lekkie i powierzchowne rany, nadal jest to umiejętność wystarczająco przydatna. Warunkiem skorzystania z tej zdolności jest bezpośredni kontakt rany z wodą. Rany jest w stanie zaleczyć u siebie, jak i u innych. Używanie tej zdolności jest dla niego jednak dość męczące;

[Trzecia zdolność pozostaje nieodkryta.];
Umiejętności dodatkowe: Nieodkryte;

UMIEJĘTNOŚCI

ŁĄCZNIE: 600 pkt

Siła [Poziom 1]: ★☆☆☆☆ (110/350pkt)

Zręczność [Poziom 1]: ★☆☆☆☆ (80/350pkt)

Kondycja [Poziom 1]: ★☆☆☆☆ (90/350pkt)

Inteligencja [Poziom 1]: ★☆☆☆☆ (90/350pkt)

Spryt | Mądrość [Poziom 1]: ★☆☆☆☆ (80/350pkt)

Charyzma [Poziom 1]: ★☆☆☆☆ (70/350pkt)

Magia [Poziom 0/1]: ★☆☆☆☆ (80/350pkt)