Od Amber ciąg dalszy Silvana ~ "Rajski ptak"

Wilk, którego spotkałam i zajęłam się, był bardzo cichy i małomówny. Nie wiedziałam dlaczego, ale czy to moja sprawa? Każdy ma swoje problemy niemusze o nich wiedzieć, lecz chciałam zawsze zrobić komuś uśmiech na pysku, zawsze wtedy czułam ciepło na serduszku. Bob uważnie obserwował z tyłu idącego wilka. Od tamtej pory, gdy się przedstawiłam uparty jak osioł wilk, nie podał swojego imienia, denerwowało to mnie.

*

Po dotarciu do jeziora Arkane, a było to duże jezioro, odstawiłam mojego przyjaciela na kamień i spojrzałam prosto w jego oczka, a przynajmniej w jedno.
─ Zostań Bob. - Zrobiłam mu pat pat i zaczęłam wchodzić powoli do wody. Odwróciłam się, by spojrzeć na nieznajomego mi wilka. ─ Wchodzisz czy się boisz? - Zachichotałam. Wilk niepewnie wszedł do wody. Widać było, że reaguje trochę jak kot, lecz jakoś udało mu się przezwyciężyć ten strach. ─ No to teraz czas na mycie. - Zaczęłam pluskać wodą w wilka, by całego go zmoczyć.
─ Ej co ty wyprawiasz?! - Odparł zdenerwowany samiec.
─ Co chciałeś się umyć tylko do połowy? Nie na mojej zmianie! - Odparłam i zanurkowałam w wodę. Dopłynęłam do łap wilka i zaciągnęłam go pod wodę. Moje futro przez swój kolor nie było zbyt dobrym kamuflażem, więc wilk dostrzegł mnie. Zareagował od razu, gdy chwyciłam go za łapę i odepchnął mnie. Wynurzyłam się, gdyż zabrakło mi powietrza.
─ Jeśli się cały nie umyjesz, nie zaprowadzę Cię dalej. - Udałam obrażoną.
Wilk przewrócił oczami i wskoczył do głębszej wody. Po wyjściu wyglądał jak szczur, mokry szczur. Zachichotałam cicho. Zaczął się otrzepywać z wody. Po chwili ja również wyszłam i zaczęłam się otrzepywać. Część wody poleciała na wilka, który nie był z tego powodu zadowolony.
─ Ojć... Wybacz. - Uśmiechnełam się słodko.
─ Yh... - Otrzepał się ponownie z wody. Stanęłam naprzeciw wilka, patrząc mu w oczy i powiedziałam.
─ Teraz to musisz mi zdradzić swoje imię. - Odparłam.
─ Nic nie muszę. - Odpowiedział wilk.
Bardzo mnie zdenerwowała ta odpowiedź. Skoczyłam na niego, by znaleźć się nad nim.
─ Mów albo nie puszczę Ciebie! - Odparłam.
Po chwili role się odwróciły i on był nade mną. Zapomniałam, że nie jestem dostatecznie silna. ─ Mów! - odparłam
─ Yh, jesteś denerwująca... - Odparł. ─ Jestem Silvan. - Powiedział po chwili.
─ W końcu. - Odparłam i wysunęłam się spod niego.
Podeszłam do Boba, wsadziłam go na grzbiet i ruszyłam w dalszą drogę. Nie obchodziło mnie już, co mówi wilk, szłam przed siebie szczęśliwa.

<Silvan?>

PODSUMOWANIE

Ilość napisanych słów: 377

Ilość zdobytych PD:188 PD + 30 PD + (Bonusowy Booster) 150% ~ 282 PD

Łącznie: 500 PD